کاربرد زالو

کاربرد زالو- بیش از 600 گونه زالو شناسایی شده است، اما تنها 15 گونه از این زالوها مورد استفاده پزشکی قرار می گیرند، بنابراین به آنها یک کلاس اختصاصی داده می شود. 

آنها به عنوان Hirudo Medicinalis یا زالو طبی طبقه بندی شده اند.

زالو درمانی برای بسیاری از بیماری های بدن مورد استفاده قرار گرفته و هنوز هم کاربرد دارد. 

کاربرد زالو در طب سنتی

آنها برای درمان آرتریت و سایر فرآیندهای التهابی استفاده می شوند. 

برای کسانی که مبتلا به بیماری های عروقی (بیماری های شریانی و وریدی)، قلبی (بیماری های ایسکمیک و فشار خون بالا) هستند، عالی است. 

دستگاه گوارش یا دستگاه گوارش نیز می تواند از زالو درمانی بهره مند شود، به ویژه کسانی که از هپاتیت، زخم معده و پانکراتیت و غیره رنج می برند. 

به همین ترتیب، افرادی که دارای مشکلاتی در دستگاه تناسلی ادراری و اختلالات زنان هستند نیز از زالو درمانی سود زیادی خواهند برد. 

کاربرد زالو در بیماری های پوستی

بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، تبخال و اگزما نیز با زالو درمانی قابل درمان هستند. مشکلات دیگری که از زالو درمانی سود می برند، چشم ها (به عنوان مثال آب سیاه) و مغز (برای فلج مغزی نوزادان) هستند.

بزاق زالو حاوی آنزیم ها و ترکیباتی است که به عنوان یک عامل ضد انعقاد عمل می کنند. 

برجسته ترین این عوامل ضد انعقاد هیرودین است که خود را به ترومبین ها متصل می کند، بنابراین به طور موثر انعقاد خون را مهار می کند.

ترکیب دیگری که از انعقاد جلوگیری می کند کالین است. از سوی دیگر، این ماده به عنوان یک ضد انعقاد عمل می کند و مانع از اتصال فاکتور فون ویلبراند به کلاژن می شود و همچنین یک مهارکننده موثر تجمع پلاکتی ناشی از کلاژن است.

بزاق زالو همچنین حاوی بازدارنده فاکتور Xa است که از عملکرد فاکتور انعقادی Xa نیز جلوگیری می کند.

کاربرد زالو درمانی

تک زالو بزرگترین مرکز پرورش زالوی طبی در ایران

اثرات زالو در حل لخته

عمل دستابیلاز این است که فیبرین های تشکیل شده را بشکند. همچنین دارای اثر ترومبولیتیک است که می‌تواند لخته‌های خون ایجاد شده را نیز حل کند.

اثرات ضد التهابی زالو

Bdellins ترکیبی در بزاق زالو است که با مهار تریپسین و همچنین پلاسمین به عنوان یک عامل ضد التهابی عمل می کند. همچنین از عملکرد آکروزین جلوگیری می کند. یکی دیگر از عوامل ضد التهابی اگلین است.

اثرات گشاد کننده عروق زالو

سه ترکیب در بزاق زالو وجود دارد که به عنوان یک عامل گشادکننده عروق عمل می کنند و آن ها مواد مشابه هیستامین، استیل کولین و مهارکننده های کربوکسی پپتیداز A هستند. 

همه اینها باعث گشاد شدن رگ‌ها می‌شوند و در نتیجه باعث ورود خون به محل می‌شوند.

اثرات باکتریواستاتیک و بیهوشی زالو

بزاق زالو همچنین حاوی مواد بی حس کننده است که درد محل را از بین می برد و همچنین مواد بازدارنده باکتریایی که از رشد باکتری ها جلوگیری می کند.

اثرات کلی زالو طبی بر بدن انسان

کاربرد زالو- هنگامی که زالوطبی خود را به پوست بیمار می‌چسبانند و شروع به مکیدن خون می‌کنند، بزاق وارد محل سوراخ شده و همراه با آن آنزیم‌ها و ترکیبات مسئول تمام این اثرات مثبت است. 

آنها با همکاری یکدیگر برای درمان بیماری موجود در فرد اقدام می کنند. به دلیل عوامل ضد انعقاد، خون رقیق‌تر می‌شود و به آن اجازه می‌دهد آزادانه در رگ‌ها جریان یابد. 

عوامل ضد انعقاد همچنین لخته‌های موجود در رگ‌ها را حل می‌کنند و خطر انتقال آن‌ها به سایر قسمت‌های بدن و مسدود شدن شریان یا ورید را از بین می‌برند. 

عوامل گشادکننده عروق با گشاد کردن دیواره‌های عروق کمک می‌کنند و این باعث می‌شود که خون نیز بدون مانع در جریان باشد.

بیمارانی که از درد و التهاب رنج می برند، از اثرات ضدالتهابی و بی حس کننده بزاق زالو طبی تسکین می یابند.

در طولانی مدت، زالو درمانی به عادی سازی فشار خون افراد مبتلا به فشار خون و همچنین کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی و حملات قلبی کمک می کند. 

گردش خون نیز با زالو درمانی بهبود می یابد و به روند بهبود زخم ها و همچنین زخم ها و ضایعات ناشی از دیابت کمک می کند. 

همچنین به دلیل عوامل باکتریواستاتیک، عملکرد سیستم ایمنی افزایش قابل توجهی دارد.

کاربرد زالو طبی

منع مصرف زالو درمانی

زالو درمانی برای بیماران مبتلا به HIV و ایدز منع مصرف دارد. همچنین برای بیمارانی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند توصیه نمی شود. 

زالو درمانی این بیماران را در معرض خطر سپسیس باکتریایی قرار می دهد و در نتیجه شرایط آنها را بدتر می کند.

زالو درمانی



منبع : https://www.leechestherapy.com.au/about-leech-therapy

Hits: 3

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اکنون تماس بگیرید