بازگشت به قرون وسطی با زالو- این بی مهرگان به دلیل داشتن مواد خاصی که در بزاق آنها وجود دارد و هنگام مکیدن خون بیمار خارج می شود، برای بهبود گردش خون و به عنوان ضد انعقاد استفاده می شود.
درمان های آینده نگر یا بازگشت به قرون وسطی؟ درمان با زالو توسط پزشکی شناخته شده است
بازگشت به قرون وسطی با زالو
بدون جهش در زمان: امروزه از زالوها برای برخی از مشکلات سلامتی در حمایت از طب سنتی استفاده می‌شود، زیرا فرآیندهای بهبودی را تسریع می‌کنند یا مشکلات گردش خون را از بین می‌برند،
از جمله موارد مرتبط با جراحی پلاستیک و مداخلات جراحی میکروسکوپی.
قبلاً در گذشته های دور، در زمان مصریان، انسان برای اهداف درمانی به کمک آنها متوسل می شد: در برابر افسردگی، برای مبارزه با خلق و خوی بد، برای از بین بردن ناخالصی ها یا مایعات از بدن که بدن را مست می کرد.
اخیراً، در قرن هجدهم، از آنها در فرانسه برای پیوند فلپ پوست درخواست شد. در حدود سال 1980 آنها دوباره به میدان آمدند و امروزه پزشکی رسمی آنها را به ویژه پس از جراحی دست به دلیل توانایی آنها در مکیدن خون و آزادسازی یک ماده ضد انعقاد از طریق بزاق که به عنوان مایع کننده عمل می کند و گردش خون را تسهیل می کند، استفاده می کند.
زالو درمانی
شیوه‌های جادوگری به دور از درمان پزشکی است که از طریق استفاده از زالو در نواحی پوستی خاص بیمار انجام می‌شود که از آن خون می‌مکد.
اینها زالوهای موقتی هستند که برای اهداف پزشکی و بنابراین در محیط های بسیار کنترل شده پرورش داده می شوند. این بی مهرگان با دندان های کوچک خود پوست را سوراخ می کنند و شروع به “کشیدن” خون می کنند.
درمان‌ها معمولاً بین 20 تا 45 دقیقه طول می‌کشد و اثر شفابخش هم به دلیل خون‌گیری است که به مواد مضر اجازه می‌دهد از بدن خارج شوند و هم رکود در سطح گردش خون و لنفاوی و مواد موجود در بزاق زالو را از بین ببرند. و وارد بدن می شود.
در میان دومی، هیرودین به دلیل اثر ضد انعقاد و اگلین برای اثرات ضد التهابی و ضد درد خود برجسته است، که به آن مواد فعال دیگری که خاصیت گشاد کنندگی عروق و ضد اسپاسم دارند اضافه می شود.
فواید
زالو در افزایش گردش خون و از بین بردن لخته، بهبود گردش خون و جلوگیری از مرگ بافت موثر است . تصادفی نیست که این درمان برای درمان بسیاری از اختلالات گردش خون و بیماری های قلبی عروقی کاربرد دارد.
برای مثال، در بیماران دیابتی شدید که دارای مشکلات گردش خون هستند و در نتیجه جریان خون به شدت محدود می شود و در موارد آسیب دیده ممکن است بافت آسیب دیده بمیرد (در نتیجه قطع عضو) استفاده می شود .
موثرترین راه برای توقف این فرآیند افزایش گردش خون در بافت های آسیب دیده بدون خطر لخته شدن، حتی با استفاده از زالو است.
هیرودین موجود در بزاق زالو خون را “رقیق” کرده و از لخته شدن آن جلوگیری می کند. از آنجایی که افراد مبتلا به دیابت خون غلیظ تری دارند، می تواند با رقیق کردن خون به کاهش فشار روی قلب و سیستم قلبی عروقی کمک کند.
این بی مهرگان پس از جراحی پلاستیک و سایر جراحی های میکروبی برای جلوگیری از تشکیل لخته خون استفاده می شود و به بهبود زخم ها کمک می کند.
در برخی موارد آنها همچنین از اتصال شریان ها و وریدهای کوچک دست و مچ در شرایطی که اندام پس از انواع حوادث دوباره کاشته می شود، حمایت می کنند.
همچنین درمان با زالو برای درمان برخی از آسیب شناسی های وریدی مانند مشکل واریس و آسیب شناسی آرتروز توصیه می شود . اما به اینجا ختم نمی شود .
زالو برای تسریع بهبودی پس از جراحی های ترمیمی بینی، پیشانی، سینه ها، گونه ها، انگشتان دست و پا محبوب شده است .
اثرات جانبی
این درمان نوشدارویی برای همه بیماری ها نیست و برای همه بیماران تجویز نمی شود، به ویژه برای افراد مبتلا به کم خونی، با شرایط لخته شدن خون یا شریان های آسیب دیده، در کودکان، در زنان باردار و در افرادی که سیستم ایمنی دارند توصیه نمی شود.
هیچ عارضه جانبی جدی وجود ندارد، اما ممکن است در حین یا بعد از درمان با زالو متوجه شوید که به بزاق آن حساسیت دارید ، یا ممکن است مشکلی پس از یک دوره درمانی رخ دهد و زخم ممکن است با از دست دادن خون بیشتر بسته شود .
برای همه بیمارانی که از این درمان سود می برند، تنها اثر ناخوشایند این است که وقتی این بی مهرگان نیش خود را شل می کنند،
زخم های کوچک Y شکلی از خود به جا می گذارند که با این حال به سرعت بدون بر جای گذاشتن جای زخم بهبود می یابند.
